Are you over 18 and want to see adult content?
More Annotations
![A complete backup of manilatonight.com](https://www.archivebay.com/archive/16c46c56-1830-4343-af08-bcf5107d3281.png)
A complete backup of manilatonight.com
Are you over 18 and want to see adult content?
![A complete backup of doina-touchinghearts.blogspot.com](https://www.archivebay.com/archive/3dd4fa84-12d4-4816-84f9-4301fdd6364c.png)
A complete backup of doina-touchinghearts.blogspot.com
Are you over 18 and want to see adult content?
![A complete backup of unchienenville.com](https://www.archivebay.com/archive/1df54e34-27f4-4dc9-b22f-a90dafb7ce6b.png)
A complete backup of unchienenville.com
Are you over 18 and want to see adult content?
![A complete backup of gwen-howard-644b.squarespace.com](https://www.archivebay.com/archive/6011a610-98d8-478f-b8de-f76f75b13feb.png)
A complete backup of gwen-howard-644b.squarespace.com
Are you over 18 and want to see adult content?
![A complete backup of simplelivingcreativelearning.com](https://www.archivebay.com/archive/07fd575b-c6d9-4440-b07a-e03a41654838.png)
A complete backup of simplelivingcreativelearning.com
Are you over 18 and want to see adult content?
Favourite Annotations
![OMG Tricks - University Of Tricks & Deals](https://www.archivebay.com/archive/6d4dde50-3553-4d5f-a341-8acac32e69a7.png)
OMG Tricks - University Of Tricks & Deals
Are you over 18 and want to see adult content?
![Wulkanista.pl - Testy opon letnich, zimowych i całorocznych](https://www.archivebay.com/archive/a79ab209-8abe-4a85-b75c-3dc6c891e2d5.png)
Wulkanista.pl - Testy opon letnich, zimowych i całorocznych
Are you over 18 and want to see adult content?
![We are... Grateful - Grateful Ventures](https://www.archivebay.com/archive/971e732c-ab82-47ed-9e89-1b2a017617d1.png)
We are... Grateful - Grateful Ventures
Are you over 18 and want to see adult content?
![Tierras Mayas; de las experiencias a las emociones](https://www.archivebay.com/archive/ee6b643b-a38d-48a1-a1e9-d0e7e118c157.png)
Tierras Mayas; de las experiencias a las emociones
Are you over 18 and want to see adult content?
![Merci | 111 bd Beaumarchais - Magasin Mode & Maison](https://www.archivebay.com/archive/b401b1e5-741f-43e1-971a-1b74e4527b9c.png)
Merci | 111 bd Beaumarchais - Magasin Mode & Maison
Are you over 18 and want to see adult content?
![Center for Applied Feng Shui Research - FengShui.Geomancy.Net](https://www.archivebay.com/archive/5e888a9e-89ff-42db-af29-c8ee6a438a76.png)
Center for Applied Feng Shui Research - FengShui.Geomancy.Net
Are you over 18 and want to see adult content?
Text
κάποιος
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: JOHN KEATSTRANSLATE THIS PAGE John Keats Ωδή σε ένα αηδόνι Η καρδιά μου σφίγγεται και ένα νυσταγμένο μούδιασμα πληγώνει τις αισθήσεις μου, σαν κώνειο να είχα πι ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥTRANSLATE THISPAGE
Έλληνας ποιητής, στιχουργός και πεζογράφος. Γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου στις 12 Μαρτίου του 1938. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ. Στίχοι: Ελευθερίου ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΙΚΡΟΣ ΝΑΥΤΙΛΟΣ ΜΙΑ ΜΕΡΑ τη ζωή που 'χασα, την ξαναβρήκα στα μάτια ενός. νέου μοσχαριού που με κοίταζε μ' αφοσίωση. Κατάλαβα πως. δεν είχα γεννηθεί στην τύχη. Βάλθηκα να ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΔΗΜΟΥΛΆ ΚΙΚΉTRANSLATE THIS PAGE Δημουλά Κική. (γεν. 6 Ιουνίου 1931, Αθήνα) Ελληνίδα Ποιήτρια. καὶ εὐρύχωρον ἀδιέξοδον. Σὲ τιμὲς εὐκαιρίας. ἐλλείψει τύχης καὶ διαθέσεως. ἀμεταχείριστος ἐντελῶς. Ὥρα: Πᾶσα. ποὺ νυχτώθηκα ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: Α. Β. Γ., ΡΊΤΣΟΣ ΓΙΆΝΝΗΣTRANSLATE THIS PAGE Α. Β. Γ., Ρίτσος Γιάννης. (γράφτηκε στη Μακρόνησο Αύγουστο - Σεπτέμβρη του 1949. Ανήκει στην ποιητική συλλογή "Πέτρινος Χρόνος") λίγο πιο πριν ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΔΕΝ ΤΡΑΓΟΥΔΏ ΠΑΡΆ ΓΙΑΤΊ Μ' …TRANSLATE THIS PAGE δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες. Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου. μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα, μόνο γι' αυτό είμαι σαν κρίνο ολάνοιχτο. κι έχω ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΕΓΓΟΝΌΠΟΥΛΟΣ ΝΊΚΟΣTRANSLATETHIS PAGE
Εγγονόπουλος Νίκος. Από την ποιητική συλλογή: " ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΡΟΔΩΝΕΣ " του Νίκου Εγγονόπουλου. Σονέτο μάλλον απαισιόδοξο. Το γυμνασμένο μάτι του τραμπούκου. να ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2012TRANSLATE THISPAGE
"Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΙΟΥΛΊΟΥ 2012TRANSLATE THIS PAGE "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: 191 ΧΡΌΝΙΑ ΑΠΌ ΤΟ ΘΆΝΑΤΟ ΤΟΥ …TRANSLATE THIS PAGE Συμπληρώνοντας, λοιπόν, σήμερα 191 έτη από το θάνατό του παραθέτω ένα μικρό αφιέρωμα για αυτόν το μεγάλο κλασικό ποιητή, που ιδιαίτερα αγαπώ! "Here lies one whose name was writ in water". "Ενθάδε κείταικάποιος
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: JOHN KEATSTRANSLATE THIS PAGE John Keats Ωδή σε ένα αηδόνι Η καρδιά μου σφίγγεται και ένα νυσταγμένο μούδιασμα πληγώνει τις αισθήσεις μου, σαν κώνειο να είχα πι ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥTRANSLATE THISPAGE
Έλληνας ποιητής, στιχουργός και πεζογράφος. Γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου στις 12 Μαρτίου του 1938. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ. Στίχοι: Ελευθερίου ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΙΚΡΟΣ ΝΑΥΤΙΛΟΣ ΜΙΑ ΜΕΡΑ τη ζωή που 'χασα, την ξαναβρήκα στα μάτια ενός. νέου μοσχαριού που με κοίταζε μ' αφοσίωση. Κατάλαβα πως. δεν είχα γεννηθεί στην τύχη. Βάλθηκα να ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΔΗΜΟΥΛΆ ΚΙΚΉTRANSLATE THIS PAGE Δημουλά Κική. (γεν. 6 Ιουνίου 1931, Αθήνα) Ελληνίδα Ποιήτρια. καὶ εὐρύχωρον ἀδιέξοδον. Σὲ τιμὲς εὐκαιρίας. ἐλλείψει τύχης καὶ διαθέσεως. ἀμεταχείριστος ἐντελῶς. Ὥρα: Πᾶσα. ποὺ νυχτώθηκα ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: Α. Β. Γ., ΡΊΤΣΟΣ ΓΙΆΝΝΗΣTRANSLATE THIS PAGE Α. Β. Γ., Ρίτσος Γιάννης. (γράφτηκε στη Μακρόνησο Αύγουστο - Σεπτέμβρη του 1949. Ανήκει στην ποιητική συλλογή "Πέτρινος Χρόνος") λίγο πιο πριν ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΔΕΝ ΤΡΑΓΟΥΔΏ ΠΑΡΆ ΓΙΑΤΊ Μ' …TRANSLATE THIS PAGE δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες. Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου. μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα, μόνο γι' αυτό είμαι σαν κρίνο ολάνοιχτο. κι έχω ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΕΓΓΟΝΌΠΟΥΛΟΣ ΝΊΚΟΣTRANSLATETHIS PAGE
Εγγονόπουλος Νίκος. Από την ποιητική συλλογή: " ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΡΟΔΩΝΕΣ " του Νίκου Εγγονόπουλου. Σονέτο μάλλον απαισιόδοξο. Το γυμνασμένο μάτι του τραμπούκου. να ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2012TRANSLATE THISPAGE
"Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΙΟΥΛΊΟΥ 2012TRANSLATE THIS PAGE "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥTRANSLATE THISPAGE
Elpida kalos kai agios o Eleytheriou .. vevaia an me rwthseis tha sou pw pws enw exei grapsei kai diamantia opws to paraponemena logia (apo ta kalytera kat eme ellhnika tragoudia ) exei kanei kapoia lathh poy emena me skalwnoun . prwta prwta eixe logokrinei aparadekta ton Kavvadia ..epeita ta polla sourta ferta kai me ton kata ta alla sympathestato Psinakh kathws kai oi kakhs aisthhtikhs ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2012TRANSLATE THISPAGE
"Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ – ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΤΑΚΗΣ (1964) Το ποίημα ποτέ δεν είναι παρόν. Είναι. μονάχα παρελθόν και μέλλον. Ανάμνηση. και προσμονή.Απουσία
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΡΑΦΤΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΣΗΦ (1890 Κάπου μακριά: ΡΑΦΤΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΣΗΦ (1890 - 1923) ΕΓΩ. Είμαι παιδί και πάω σκυφτός σα να 'χω πια γεράσει, κάνοντας μ' όσους συντροφιά τα ογδόντα έχουνε φτάσει. Φεύγουνε, ένας ένας και λεν: με τί,κόσμε
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΚΑΡΥΩΤΆΚΗΣ ΚΏΣΤΑΣTRANSLATETHIS PAGE
Καρυωτάκης Κώστας Μυγδαλιά Κι ακόμα δεν μπόρεσα να καταλάβω πώς μπορεί να πεθάνει μια γυναίκα που αγαπιέται. Εχει στον κήπο μου ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΑΛΚΗΣ ΑΛΚΑΙΟΣ (23 Νοεμβρίου 1949 - 10 Δεκεμβρίου 2012) Νιώθω πολύ μικρή για να γράψω για έναν άνθρωπο ή καλύτερα για έναν αληθινό ποιητή του ύψους του Βαγγέλη Λιάρου (ή κατά κόσμον Άλκη Αλκαίου), ωστόσο δε γινόταν να μην υπάρξει ένα ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣTRANSLATE THIS PAGE Απόψε αγάπησα τα μάτια μου, κοιτώντας τα μες στον καθρέφτη: να ’ταν το φως που μες στην κάμαρα. τόσο λεπτά κι ανάερα πέφτει; Nα ’ταν το ρόδο το απριλιάτικο. που το ’χα βάλει στη γωνία, να μην ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΑΥΓΟΎΣΤΟΥ 2012TRANSLATE THIS PAGE "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΈΝΑ ΕΠΊΚΑΙΡΟ ΠΟΊΗΜΑ ΘΑΡΡΏ...."ΕΜΒΑΤΉΡΙΟ ΤΟΥ …TRANSLATE THIS PAGE Ένα επίκαιρο ποίημα θαρρώ."Εμβατήριο του Ωκεανού", Γιάννης Ρίτσος. "Μητέρα. ο ουρανός γκρεμίστηκε. στα δάκρυα των αθώων. Εμείς που περπατήσαμε τις νύχτες. σε λευκά δάση μαργαριταριών.εμείς
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΛΕΙΒΑΔΊΤΗΣ ΤΆΣΟΣTRANSLATE THISPAGE
Από τη Συλλογή: "Ανακάλυψη" Πρώτες Βοήθειες Αργά. Το καφενείο άδειασε. Οι φίλοι έφυγαν. Κι εγώ ρεμβάζω ολομόναχος, κάνοντας τάχα πως π ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥTRANSLATE THISPAGE
Έλληνας ποιητής, στιχουργός και πεζογράφος. Γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου στις 12 Μαρτίου του 1938. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ. Στίχοι: Ελευθερίου ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: Α. Β. Γ., ΡΊΤΣΟΣ ΓΙΆΝΝΗΣTRANSLATE THIS PAGE Α. Β. Γ., Ρίτσος Γιάννης. (γράφτηκε στη Μακρόνησο Αύγουστο - Σεπτέμβρη του 1949. Ανήκει στην ποιητική συλλογή "Πέτρινος Χρόνος") λίγο πιο πριν ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΙΚΡΟΣ ΝΑΥΤΙΛΟΣ ΜΙΑ ΜΕΡΑ τη ζωή που 'χασα, την ξαναβρήκα στα μάτια ενός. νέου μοσχαριού που με κοίταζε μ' αφοσίωση. Κατάλαβα πως. δεν είχα γεννηθεί στην τύχη. Βάλθηκα να ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: JOHN KEATSTRANSLATE THIS PAGE John Keats Ωδή σε ένα αηδόνι Η καρδιά μου σφίγγεται και ένα νυσταγμένο μούδιασμα πληγώνει τις αισθήσεις μου, σαν κώνειο να είχα πι ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΔΕΝ ΤΡΑΓΟΥΔΏ ΠΑΡΆ ΓΙΑΤΊ Μ' …TRANSLATE THIS PAGE δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες. Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου. μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα, μόνο γι' αυτό είμαι σαν κρίνο ολάνοιχτο. κι έχω ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΕΓΓΟΝΌΠΟΥΛΟΣ ΝΊΚΟΣTRANSLATETHIS PAGE
Εγγονόπουλος Νίκος. Από την ποιητική συλλογή: " ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΡΟΔΩΝΕΣ " του Νίκου Εγγονόπουλου. Σονέτο μάλλον απαισιόδοξο. Το γυμνασμένο μάτι του τραμπούκου. να ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2012TRANSLATE THISPAGE
"Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΑΛΚΗΣ ΑΛΚΑΙΟΣ (23 Νοεμβρίου 1949 - 10 Δεκεμβρίου 2012) Νιώθω πολύ μικρή για να γράψω για έναν άνθρωπο ή καλύτερα για έναν αληθινό ποιητή του ύψους του Βαγγέλη Λιάρου (ή κατά κόσμον Άλκη Αλκαίου), ωστόσο δε γινόταν να μην υπάρξει ένα ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΙΟΥΛΊΟΥ 2012TRANSLATE THIS PAGE "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΚΑΡΟΥΖΟΣ ΝΙΚΟΣ (1926-1990)TRANSLATE THIS PAGE Κάπου μακριά: ΚΑΡΟΥΖΟΣ ΝΙΚΟΣ (1926-1990) Σύντομο Βιογραφικό: Ο Νίκος Καρούζος γεννήθηκε στο Ναύπλιο. Κατά τη διάρκεια των γυμνασιακών του χρόνων ο Καρούζος έδρασε στην ΕΠΟΝ και εξορίστηκε στην ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥTRANSLATE THISPAGE
Έλληνας ποιητής, στιχουργός και πεζογράφος. Γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου στις 12 Μαρτίου του 1938. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ. Στίχοι: Ελευθερίου ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: Α. Β. Γ., ΡΊΤΣΟΣ ΓΙΆΝΝΗΣTRANSLATE THIS PAGE Α. Β. Γ., Ρίτσος Γιάννης. (γράφτηκε στη Μακρόνησο Αύγουστο - Σεπτέμβρη του 1949. Ανήκει στην ποιητική συλλογή "Πέτρινος Χρόνος") λίγο πιο πριν ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΙΚΡΟΣ ΝΑΥΤΙΛΟΣ ΜΙΑ ΜΕΡΑ τη ζωή που 'χασα, την ξαναβρήκα στα μάτια ενός. νέου μοσχαριού που με κοίταζε μ' αφοσίωση. Κατάλαβα πως. δεν είχα γεννηθεί στην τύχη. Βάλθηκα να ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: JOHN KEATSTRANSLATE THIS PAGE John Keats Ωδή σε ένα αηδόνι Η καρδιά μου σφίγγεται και ένα νυσταγμένο μούδιασμα πληγώνει τις αισθήσεις μου, σαν κώνειο να είχα πι ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΔΕΝ ΤΡΑΓΟΥΔΏ ΠΑΡΆ ΓΙΑΤΊ Μ' …TRANSLATE THIS PAGE δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες. Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου. μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα, μόνο γι' αυτό είμαι σαν κρίνο ολάνοιχτο. κι έχω ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΕΓΓΟΝΌΠΟΥΛΟΣ ΝΊΚΟΣTRANSLATETHIS PAGE
Εγγονόπουλος Νίκος. Από την ποιητική συλλογή: " ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΡΟΔΩΝΕΣ " του Νίκου Εγγονόπουλου. Σονέτο μάλλον απαισιόδοξο. Το γυμνασμένο μάτι του τραμπούκου. να ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2012TRANSLATE THISPAGE
"Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΑΛΚΗΣ ΑΛΚΑΙΟΣ (23 Νοεμβρίου 1949 - 10 Δεκεμβρίου 2012) Νιώθω πολύ μικρή για να γράψω για έναν άνθρωπο ή καλύτερα για έναν αληθινό ποιητή του ύψους του Βαγγέλη Λιάρου (ή κατά κόσμον Άλκη Αλκαίου), ωστόσο δε γινόταν να μην υπάρξει ένα ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΙΟΥΛΊΟΥ 2012TRANSLATE THIS PAGE "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΚΑΡΟΥΖΟΣ ΝΙΚΟΣ (1926-1990)TRANSLATE THIS PAGE Κάπου μακριά: ΚΑΡΟΥΖΟΣ ΝΙΚΟΣ (1926-1990) Σύντομο Βιογραφικό: Ο Νίκος Καρούζος γεννήθηκε στο Ναύπλιο. Κατά τη διάρκεια των γυμνασιακών του χρόνων ο Καρούζος έδρασε στην ΕΠΟΝ και εξορίστηκε στην ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: 191 ΧΡΌΝΙΑ ΑΠΌ ΤΟ ΘΆΝΑΤΟ ΤΟΥ …TRANSLATE THIS PAGE Συμπληρώνοντας, λοιπόν, σήμερα 191 έτη από το θάνατό του παραθέτω ένα μικρό αφιέρωμα για αυτόν το μεγάλο κλασικό ποιητή, που ιδιαίτερα αγαπώ! "Here lies one whose name was writ in water". "Ενθάδε κείταικάποιος
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΔΗΜΟΥΛΆ ΚΙΚΉTRANSLATE THIS PAGE Δημουλά Κική. (γεν. 6 Ιουνίου 1931, Αθήνα) Ελληνίδα Ποιήτρια. καὶ εὐρύχωρον ἀδιέξοδον. Σὲ τιμὲς εὐκαιρίας. ἐλλείψει τύχης καὶ διαθέσεως. ἀμεταχείριστος ἐντελῶς. Ὥρα: Πᾶσα. ποὺ νυχτώθηκα ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΓΚΆΤΣΟΣ ΝΊΚΟΣ (1911 (8 Δεκεμβρίου 1911 - 12 Μαΐου 1992) Σημαντικός Έλληνας Στιχουργός, Ποιητής και Μεταφραστής. Γεννήθηκε στην Αρσέα Αρκαδίας. Οι γονεί ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΡΑΦΤΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΣΗΦ (1890 Κάπου μακριά: ΡΑΦΤΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΣΗΦ (1890 - 1923) ΕΓΩ. Είμαι παιδί και πάω σκυφτός σα να 'χω πια γεράσει, κάνοντας μ' όσους συντροφιά τα ογδόντα έχουνε φτάσει. Φεύγουνε, ένας ένας και λεν: με τί,κόσμε
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΌΝΟ "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΙΟΥΛΊΟΥ 2012TRANSLATE THIS PAGE "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2012TRANSLATE THISPAGE
"Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ 2012TRANSLATE THISPAGE
"Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ – ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΤΑΚΗΣ (1964) Το ποίημα ποτέ δεν είναι παρόν. Είναι. μονάχα παρελθόν και μέλλον. Ανάμνηση. και προσμονή.Απουσία
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΑΥΓΟΎΣΤΟΥ 2012TRANSLATE THIS PAGE "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: 191 ΧΡΌΝΙΑ ΑΠΌ ΤΟ ΘΆΝΑΤΟ ΤΟΥ …TRANSLATE THIS PAGE Συμπληρώνοντας, λοιπόν, σήμερα 191 έτη από το θάνατό του παραθέτω ένα μικρό αφιέρωμα για αυτόν το μεγάλο κλασικό ποιητή, που ιδιαίτερα αγαπώ! "Here lies one whose name was writ in water". "Ενθάδε κείταικάποιος
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: JOHN KEATSTRANSLATE THIS PAGE John Keats Ωδή σε ένα αηδόνι Η καρδιά μου σφίγγεται και ένα νυσταγμένο μούδιασμα πληγώνει τις αισθήσεις μου, σαν κώνειο να είχα πι ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥTRANSLATE THISPAGE
Έλληνας ποιητής, στιχουργός και πεζογράφος. Γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου στις 12 Μαρτίου του 1938. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ. Στίχοι: Ελευθερίου ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΔΗΜΟΥΛΆ ΚΙΚΉTRANSLATE THIS PAGE Δημουλά Κική. (γεν. 6 Ιουνίου 1931, Αθήνα) Ελληνίδα Ποιήτρια. καὶ εὐρύχωρον ἀδιέξοδον. Σὲ τιμὲς εὐκαιρίας. ἐλλείψει τύχης καὶ διαθέσεως. ἀμεταχείριστος ἐντελῶς. Ὥρα: Πᾶσα. ποὺ νυχτώθηκα ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: Α. Β. Γ., ΡΊΤΣΟΣ ΓΙΆΝΝΗΣTRANSLATE THIS PAGE Α. Β. Γ., Ρίτσος Γιάννης. (γράφτηκε στη Μακρόνησο Αύγουστο - Σεπτέμβρη του 1949. Ανήκει στην ποιητική συλλογή "Πέτρινος Χρόνος") λίγο πιο πριν ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΙΚΡΟΣ ΝΑΥΤΙΛΟΣ ΜΙΑ ΜΕΡΑ τη ζωή που 'χασα, την ξαναβρήκα στα μάτια ενός. νέου μοσχαριού που με κοίταζε μ' αφοσίωση. Κατάλαβα πως. δεν είχα γεννηθεί στην τύχη. Βάλθηκα να ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΕΓΓΟΝΌΠΟΥΛΟΣ ΝΊΚΟΣTRANSLATETHIS PAGE
Εγγονόπουλος Νίκος. Από την ποιητική συλλογή: " ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΡΟΔΩΝΕΣ " του Νίκου Εγγονόπουλου. Σονέτο μάλλον απαισιόδοξο. Το γυμνασμένο μάτι του τραμπούκου. να ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΌΝΟ "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΙΟΥΛΊΟΥ 2012TRANSLATE THIS PAGE "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2012TRANSLATE THISPAGE
"Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: 191 ΧΡΌΝΙΑ ΑΠΌ ΤΟ ΘΆΝΑΤΟ ΤΟΥ …TRANSLATE THIS PAGE Συμπληρώνοντας, λοιπόν, σήμερα 191 έτη από το θάνατό του παραθέτω ένα μικρό αφιέρωμα για αυτόν το μεγάλο κλασικό ποιητή, που ιδιαίτερα αγαπώ! "Here lies one whose name was writ in water". "Ενθάδε κείταικάποιος
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: JOHN KEATSTRANSLATE THIS PAGE John Keats Ωδή σε ένα αηδόνι Η καρδιά μου σφίγγεται και ένα νυσταγμένο μούδιασμα πληγώνει τις αισθήσεις μου, σαν κώνειο να είχα πι ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥTRANSLATE THISPAGE
Έλληνας ποιητής, στιχουργός και πεζογράφος. Γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου στις 12 Μαρτίου του 1938. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ. Στίχοι: Ελευθερίου ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΔΗΜΟΥΛΆ ΚΙΚΉTRANSLATE THIS PAGE Δημουλά Κική. (γεν. 6 Ιουνίου 1931, Αθήνα) Ελληνίδα Ποιήτρια. καὶ εὐρύχωρον ἀδιέξοδον. Σὲ τιμὲς εὐκαιρίας. ἐλλείψει τύχης καὶ διαθέσεως. ἀμεταχείριστος ἐντελῶς. Ὥρα: Πᾶσα. ποὺ νυχτώθηκα ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: Α. Β. Γ., ΡΊΤΣΟΣ ΓΙΆΝΝΗΣTRANSLATE THIS PAGE Α. Β. Γ., Ρίτσος Γιάννης. (γράφτηκε στη Μακρόνησο Αύγουστο - Σεπτέμβρη του 1949. Ανήκει στην ποιητική συλλογή "Πέτρινος Χρόνος") λίγο πιο πριν ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΙΚΡΟΣ ΝΑΥΤΙΛΟΣ ΜΙΑ ΜΕΡΑ τη ζωή που 'χασα, την ξαναβρήκα στα μάτια ενός. νέου μοσχαριού που με κοίταζε μ' αφοσίωση. Κατάλαβα πως. δεν είχα γεννηθεί στην τύχη. Βάλθηκα να ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΕΓΓΟΝΌΠΟΥΛΟΣ ΝΊΚΟΣTRANSLATETHIS PAGE
Εγγονόπουλος Νίκος. Από την ποιητική συλλογή: " ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΡΟΔΩΝΕΣ " του Νίκου Εγγονόπουλου. Σονέτο μάλλον απαισιόδοξο. Το γυμνασμένο μάτι του τραμπούκου. να ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΌΝΟ "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΙΟΥΛΊΟΥ 2012TRANSLATE THIS PAGE "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2012TRANSLATE THISPAGE
"Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥTRANSLATE THISPAGE
Elpida kalos kai agios o Eleytheriou .. vevaia an me rwthseis tha sou pw pws enw exei grapsei kai diamantia opws to paraponemena logia (apo ta kalytera kat eme ellhnika tragoudia ) exei kanei kapoia lathh poy emena me skalwnoun . prwta prwta eixe logokrinei aparadekta ton Kavvadia ..epeita ta polla sourta ferta kai me ton kata ta alla sympathestato Psinakh kathws kai oi kakhs aisthhtikhs ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΌΝΟ "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2012TRANSLATE THISPAGE
"Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ – ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΤΑΚΗΣ (1964) Το ποίημα ποτέ δεν είναι παρόν. Είναι. μονάχα παρελθόν και μέλλον. Ανάμνηση. και προσμονή.Απουσία
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΡΑΦΤΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΣΗΦ (1890 Κάπου μακριά: ΡΑΦΤΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΣΗΦ (1890 - 1923) ΕΓΩ. Είμαι παιδί και πάω σκυφτός σα να 'χω πια γεράσει, κάνοντας μ' όσους συντροφιά τα ογδόντα έχουνε φτάσει. Φεύγουνε, ένας ένας και λεν: με τί,κόσμε
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΚΑΡΥΩΤΆΚΗΣ ΚΏΣΤΑΣTRANSLATETHIS PAGE
Καρυωτάκης Κώστας Μυγδαλιά Κι ακόμα δεν μπόρεσα να καταλάβω πώς μπορεί να πεθάνει μια γυναίκα που αγαπιέται. Εχει στον κήπο μου ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΑΛΚΗΣ ΑΛΚΑΙΟΣ (23 Νοεμβρίου 1949 - 10 Δεκεμβρίου 2012) Νιώθω πολύ μικρή για να γράψω για έναν άνθρωπο ή καλύτερα για έναν αληθινό ποιητή του ύψους του Βαγγέλη Λιάρου (ή κατά κόσμον Άλκη Αλκαίου), ωστόσο δε γινόταν να μην υπάρξει ένα ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΚΑΡΟΥΖΟΣ ΝΙΚΟΣ, "ΥΠΝΟΣΑΚΟΣ" …TRANSLATE THIS PAGE τα σπλάχνα τα κατοίκησε αυλός. για ν’ ακούω ταραγμένος όσο το στήθος έχει την πνοή. και θα φουσκώνει πάντα η θάλασσα του στέρνου. Με σίδερο που ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΑΥΓΟΎΣΤΟΥ 2012TRANSLATE THIS PAGE "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΛΕΙΒΑΔΊΤΗΣ ΤΆΣΟΣTRANSLATE THISPAGE
Από τη Συλλογή: "Ανακάλυψη" Πρώτες Βοήθειες Αργά. Το καφενείο άδειασε. Οι φίλοι έφυγαν. Κι εγώ ρεμβάζω ολομόναχος, κάνοντας τάχα πως π ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: Α. Β. Γ., ΡΊΤΣΟΣ ΓΙΆΝΝΗΣTRANSLATE THIS PAGE Α. Β. Γ., Ρίτσος Γιάννης. (γράφτηκε στη Μακρόνησο Αύγουστο - Σεπτέμβρη του 1949. Ανήκει στην ποιητική συλλογή "Πέτρινος Χρόνος") λίγο πιο πριν ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: 191 ΧΡΌΝΙΑ ΑΠΌ ΤΟ ΘΆΝΑΤΟ ΤΟΥ …TRANSLATE THIS PAGE Συμπληρώνοντας, λοιπόν, σήμερα 191 έτη από το θάνατό του παραθέτω ένα μικρό αφιέρωμα για αυτόν το μεγάλο κλασικό ποιητή, που ιδιαίτερα αγαπώ! "Here lies one whose name was writ in water". "Ενθάδε κείταικάποιος
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΙΟΥΝΊΟΥ 2012TRANSLATE THIS PAGE "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: JOHN KEATSTRANSLATE THIS PAGE John Keats Ωδή σε ένα αηδόνι Η καρδιά μου σφίγγεται και ένα νυσταγμένο μούδιασμα πληγώνει τις αισθήσεις μου, σαν κώνειο να είχα πι ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΌΝΟ "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΙΚΡΟΣ ΝΑΥΤΙΛΟΣ ΜΙΑ ΜΕΡΑ τη ζωή που 'χασα, την ξαναβρήκα στα μάτια ενός. νέου μοσχαριού που με κοίταζε μ' αφοσίωση. Κατάλαβα πως. δεν είχα γεννηθεί στην τύχη. Βάλθηκα να ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥTRANSLATE THISPAGE
Έλληνας ποιητής, στιχουργός και πεζογράφος. Γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου στις 12 Μαρτίου του 1938. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ Στίχοι: Ε ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΕΓΓΟΝΌΠΟΥΛΟΣ ΝΊΚΟΣTRANSLATETHIS PAGE
Εγγονόπουλος Νίκος. Από την ποιητική συλλογή: " ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΡΟΔΩΝΕΣ " του Νίκου Εγγονόπουλου. Σονέτο μάλλον απαισιόδοξο. Το γυμνασμένο μάτι του τραμπούκου. να ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2012TRANSLATE THISPAGE
"Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΛΕΙΒΑΔΊΤΗΣ ΤΆΣΟΣTRANSLATE THISPAGE
Από τη Συλλογή: "Ανακάλυψη" Πρώτες Βοήθειες Αργά. Το καφενείο άδειασε. Οι φίλοι έφυγαν. Κι εγώ ρεμβάζω ολομόναχος, κάνοντας τάχα πως π ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: Α. Β. Γ., ΡΊΤΣΟΣ ΓΙΆΝΝΗΣTRANSLATE THIS PAGE Α. Β. Γ., Ρίτσος Γιάννης. (γράφτηκε στη Μακρόνησο Αύγουστο - Σεπτέμβρη του 1949. Ανήκει στην ποιητική συλλογή "Πέτρινος Χρόνος") λίγο πιο πριν ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: 191 ΧΡΌΝΙΑ ΑΠΌ ΤΟ ΘΆΝΑΤΟ ΤΟΥ …TRANSLATE THIS PAGE Συμπληρώνοντας, λοιπόν, σήμερα 191 έτη από το θάνατό του παραθέτω ένα μικρό αφιέρωμα για αυτόν το μεγάλο κλασικό ποιητή, που ιδιαίτερα αγαπώ! "Here lies one whose name was writ in water". "Ενθάδε κείταικάποιος
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΙΟΥΝΊΟΥ 2012TRANSLATE THIS PAGE "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: JOHN KEATSTRANSLATE THIS PAGE John Keats Ωδή σε ένα αηδόνι Η καρδιά μου σφίγγεται και ένα νυσταγμένο μούδιασμα πληγώνει τις αισθήσεις μου, σαν κώνειο να είχα πι ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΌΝΟ "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΙΚΡΟΣ ΝΑΥΤΙΛΟΣ ΜΙΑ ΜΕΡΑ τη ζωή που 'χασα, την ξαναβρήκα στα μάτια ενός. νέου μοσχαριού που με κοίταζε μ' αφοσίωση. Κατάλαβα πως. δεν είχα γεννηθεί στην τύχη. Βάλθηκα να ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥTRANSLATE THISPAGE
Έλληνας ποιητής, στιχουργός και πεζογράφος. Γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου στις 12 Μαρτίου του 1938. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ Στίχοι: Ε ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΕΓΓΟΝΌΠΟΥΛΟΣ ΝΊΚΟΣTRANSLATETHIS PAGE
Εγγονόπουλος Νίκος. Από την ποιητική συλλογή: " ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΡΟΔΩΝΕΣ " του Νίκου Εγγονόπουλου. Σονέτο μάλλον απαισιόδοξο. Το γυμνασμένο μάτι του τραμπούκου. να ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2012TRANSLATE THISPAGE
"Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΛΕΙΒΑΔΊΤΗΣ ΤΆΣΟΣTRANSLATE THISPAGE
Από τη Συλλογή: "Ανακάλυψη" Πρώτες Βοήθειες Αργά. Το καφενείο άδειασε. Οι φίλοι έφυγαν. Κι εγώ ρεμβάζω ολομόναχος, κάνοντας τάχα πως π ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: 191 ΧΡΌΝΙΑ ΑΠΌ ΤΟ ΘΆΝΑΤΟ ΤΟΥ …TRANSLATE THIS PAGE Συμπληρώνοντας, λοιπόν, σήμερα 191 έτη από το θάνατό του παραθέτω ένα μικρό αφιέρωμα για αυτόν το μεγάλο κλασικό ποιητή, που ιδιαίτερα αγαπώ! "Here lies one whose name was writ in water". "Ενθάδε κείταικάποιος
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥTRANSLATE THISPAGE
Elpida kalos kai agios o Eleytheriou .. vevaia an me rwthseis tha sou pw pws enw exei grapsei kai diamantia opws to paraponemena logia (apo ta kalytera kat eme ellhnika tragoudia ) exei kanei kapoia lathh poy emena me skalwnoun . prwta prwta eixe logokrinei aparadekta ton Kavvadia ..epeita ta polla sourta ferta kai me ton kata ta alla sympathestato Psinakh kathws kai oi kakhs aisthhtikhs ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: Α. Β. Γ., ΡΊΤΣΟΣ ΓΙΆΝΝΗΣTRANSLATE THIS PAGE Α. Β. Γ., Ρίτσος Γιάννης. (γράφτηκε στη Μακρόνησο Αύγουστο - Σεπτέμβρη του 1949. Ανήκει στην ποιητική συλλογή "Πέτρινος Χρόνος") λίγο πιο πριν ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΌΝΟ "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΡΑΦΤΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΣΗΦ (1890 Κάπου μακριά: ΡΑΦΤΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΣΗΦ (1890 - 1923) ΕΓΩ. Είμαι παιδί και πάω σκυφτός σα να 'χω πια γεράσει, κάνοντας μ' όσους συντροφιά τα ογδόντα έχουνε φτάσει. Φεύγουνε, ένας ένας και λεν: με τί,κόσμε
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΕΓΓΟΝΌΠΟΥΛΟΣ ΝΊΚΟΣTRANSLATETHIS PAGE
Εγγονόπουλος Νίκος. Από την ποιητική συλλογή: " ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΡΟΔΩΝΕΣ " του Νίκου Εγγονόπουλου. Σονέτο μάλλον απαισιόδοξο. Το γυμνασμένο μάτι του τραμπούκου. να ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΔΗΜΟΥΛΆ ΚΙΚΉTRANSLATE THIS PAGE Δημουλά Κική. (γεν. 6 Ιουνίου 1931, Αθήνα) Ελληνίδα Ποιήτρια. καὶ εὐρύχωρον ἀδιέξοδον. Σὲ τιμὲς εὐκαιρίας. ἐλλείψει τύχης καὶ διαθέσεως. ἀμεταχείριστος ἐντελῶς. Ὥρα: Πᾶσα. ποὺ νυχτώθηκα ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΛΟΪ́ΖΟΣ ΜΆΝΟΣ ( 1937 Μουσικός, Συνθέτης, Στιχουργός και Τραγουδιστής. Γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 1937 στην Αλεξάνδρεια και πέθανε σε νοσοκομείο της Μόσχας σ ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΧΙΌΝΗΣ ΑΡΓΎΡΗΣTRANSLATE THISPAGE
Ό,τι περιγράφω με περιγράφει Καβάλα σ’ ένα κουνιστό αλογάκι, με χάρτινο καπέλο και ξύλινο σπαθί, πήρα κι εγώ μέρος στη μάχη, στο ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΛΕΙΒΑΔΊΤΗΣ ΤΆΣΟΣTRANSLATE THISPAGE
"Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: Α. Β. Γ., ΡΊΤΣΟΣ ΓΙΆΝΝΗΣ (γράφτηκε στη Μακρόνησο Αύγουστο - Σεπτέμβρη του 1949. Ανήκει στην ποιητική συλλογή "Πέτρινος Χρόνος") (Μια μικρή παράκληση πριν την παρ ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΙΟΥΝΊΟΥ 2012 "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: JOHN KEATS John Keats Ωδή σε ένα αηδόνι Η καρδιά μου σφίγγεται και ένα νυσταγμένο μούδιασμα πληγώνει τις αισθήσεις μου, σαν κώνειο να είχα πι ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΌΝΟ "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ Έλληνας ποιητής, στιχουργός και πεζογράφος. Γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου στις 12 Μαρτίου του 1938. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ Στίχοι: Ε ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: 191 ΧΡΌΝΙΑ ΑΠΌ ΤΟ ΘΆΝΑΤΟΤΟΥ ΆΓΓΛΟΥ
John Keats Γεννήθηκε πιθανότατα στις 31 Οκτωβρίου του 1795 και πέθανε στις 23 Φεβρουαρίου του 1821 από φυματίωση στη Ρώμη, όπου εί ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΙΚΡΟΣ ΝΑΥΤΙΛΟΣ "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2012 "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΕΓΓΟΝΌΠΟΥΛΟΣ ΝΊΚΟΣ "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΛΕΙΒΑΔΊΤΗΣ ΤΆΣΟΣ Από τη Συλλογή: "Ανακάλυψη" Πρώτες Βοήθειες Αργά. Το καφενείο άδειασε. Οι φίλοι έφυγαν. Κι εγώ ρεμβάζω ολομόναχος, κάνοντας τάχα πως π ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: Α. Β. Γ., ΡΊΤΣΟΣ ΓΙΆΝΝΗΣ (γράφτηκε στη Μακρόνησο Αύγουστο - Σεπτέμβρη του 1949. Ανήκει στην ποιητική συλλογή "Πέτρινος Χρόνος") (Μια μικρή παράκληση πριν την παρ ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΙΟΥΝΊΟΥ 2012 "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: JOHN KEATS John Keats Ωδή σε ένα αηδόνι Η καρδιά μου σφίγγεται και ένα νυσταγμένο μούδιασμα πληγώνει τις αισθήσεις μου, σαν κώνειο να είχα πι ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΌΝΟ "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ Έλληνας ποιητής, στιχουργός και πεζογράφος. Γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου στις 12 Μαρτίου του 1938. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ Στίχοι: Ε ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: 191 ΧΡΌΝΙΑ ΑΠΌ ΤΟ ΘΆΝΑΤΟΤΟΥ ΆΓΓΛΟΥ
John Keats Γεννήθηκε πιθανότατα στις 31 Οκτωβρίου του 1795 και πέθανε στις 23 Φεβρουαρίου του 1821 από φυματίωση στη Ρώμη, όπου εί ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΙΚΡΟΣ ΝΑΥΤΙΛΟΣ "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ 2012 "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θαμ’
ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΕΓΓΟΝΌΠΟΥΛΟΣ ΝΊΚΟΣ "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΛΕΙΒΑΔΊΤΗΣ ΤΆΣΟΣ Από τη Συλλογή: "Ανακάλυψη" Πρώτες Βοήθειες Αργά. Το καφενείο άδειασε. Οι φίλοι έφυγαν. Κι εγώ ρεμβάζω ολομόναχος, κάνοντας τάχα πως π ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: Α. Β. Γ., ΡΊΤΣΟΣ ΓΙΆΝΝΗΣ (γράφτηκε στη Μακρόνησο Αύγουστο - Σεπτέμβρη του 1949. Ανήκει στην ποιητική συλλογή "Πέτρινος Χρόνος") (Μια μικρή παράκληση πριν την παρ ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ Elpida kalos kai agios o Eleytheriou .. vevaia an me rwthseis tha sou pw pws enw exei grapsei kai diamantia opws to paraponemena logia (apo ta kalytera kat eme ellhnika tragoudia ) exei kanei kapoia lathh poy emena me skalwnoun . prwta prwta eixe logokrinei aparadekta ton Kavvadia ..epeita ta polla sourta ferta kai me ton kata ta alla sympathestato Psinakh kathws kai oi kakhs aisthhtikhs ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: 191 ΧΡΌΝΙΑ ΑΠΌ ΤΟ ΘΆΝΑΤΟΤΟΥ ΆΓΓΛΟΥ
Γεννήθηκε πιθανότατα στις 31 Οκτωβρίου του 1795 και πέθανε στις 23 Φεβρουαρίου του 1821 από φυματίωση στη Ρώμη, όπου είχε μεταβεί σαν ύστατη προσπάθεια για τη θεραπεία της νόσου. ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΜΌΝΟ "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΔΗΜΟΥΛΆ ΚΙΚΉ (γεν. 6 Ιουνίου 1931, Αθήνα) Ελληνίδα Ποιήτρια. ΑΓΓΕΛΙΕΣ Διατίθεται ἀπόγνωσις εἰς ἀρίστην κατάστασιν, καὶ εὐρύχωρον ἀδιέξοδον. Σὲ ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΕΓΓΟΝΌΠΟΥΛΟΣ ΝΊΚΟΣ "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΡΑΦΤΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΣΗΦ (1890 ΕΓΩ Είμαι παιδί και πάω σκυφτός σα να 'χω πια γεράσει, κάνοντας μ' όσους συντροφιά τα ογδόντα έχουνε φτάσει. Φεύγουνε, ένας ένας και λ ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΛΟΪ́ΖΟΣ ΜΆΝΟΣ ( 1937 Μουσικός, Συνθέτης, Στιχουργός και Τραγουδιστής. Γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 1937 στην Αλεξάνδρεια και πέθανε σε νοσοκομείο της Μόσχας σ ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΧΙΌΝΗΣ ΑΡΓΎΡΗΣ Ό,τι περιγράφω με περιγράφει Καβάλα σ’ ένα κουνιστό αλογάκι, με χάρτινο καπέλο και ξύλινο σπαθί, πήρα κι εγώ μέρος στη μάχη, στο ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ: ΛΕΙΒΑΔΊΤΗΣ ΤΆΣΟΣ "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. ΚΆΠΟΥ ΜΑΚΡΙΆ "Εγώ ένας ενήλικος χωρίς ηλικία, ένας μανιακός της ησυχίας,ένας αδέξιος επιδιορθωτής των τρένων που δεν περνάνε πια",Τάσος Λειβαδίτης. "Αν με μετρήσεις με φωνές και πεταλούδες θα μ’ έβρεις πιο μεγάλο απ’ το κλουβί μου. Κι ωστόσο, πες μου, πώς χωρώ εδώ μέσα;", Αλεξάκης Ορέστης ΤΕΤΆΡΤΗ, 19 ΔΕΚΕΜΒΡΊΟΥ 2012 ΑΛΚΗΣ ΑΛΚΑΙΟΣ - ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΛΙΑΡΟΣ (23 Νοεμβρίου 1949 - 10 Δεκεμβρίου 2012) Νιώθω πολύ μικρή για να γράψω για έναν άνθρωπο ή καλύτερα για έναν αληθινό ποιητή του ύψους του Βαγγέλη Λιάρου (ή κατά κόσμον Άλκη Αλκαίου), ωστόσο δε γινόταν να μην υπάρξει ένα ελάχιστο αφιέρωμα στη μνήμη του στο παρόν ιστολόγιο ... Έτσι, έστω και καθυστερημένα παραθέτω μερικά μελοποιημένα ποιήματά του. Δυστυχώς χάσαμε νωρίς έναν ακόμη σπουδαίο καλλιτέχνη... ΠΡΩΙΝΟ ΤΣΙΓΑΡΟ* Στιχοι: Αλκαίος Άλκης Μουσική: Μαυρουδής Νότης Ερμηνεία: Βενετσάνου Νένα * (Αφιερωμένο στη μνήμη του ΜάνουΛοΐζου)
ΕΡΩΤΙΚΟ
Στίχοι: Άλκης ΑΛκαίος Μουσική: Μικρούτσικος Θάνος Παρούσα ερμηνεία: Πασχαλίδης Μίλτοςκ'
Θηβαίος Χρήστος ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ Στίχοι: Αλκαίος Άλκης Μουσική: Πασχαλίδης Μιλτιάδης Ερμηνεία: Πασχαλίδης Μιλτιάδης ΜΗ ΜΕ ΦΟΒΑΣΑΙ Στίχοι: Αλκαίος Άλκης Μουσική: Παπαδημητρίου Δημήτρης Ερμηνεία: Στόκας ΜπάμπηςΩΡΟΣΚΟΠΙΟ
Στίχοι: Αλκαίος Άλκης Μουσική: Μικρούτσικος Θάνος Ερμηνεία: Θηβαίος Χρήστος ΣΤΗΣ ΓΟΡΓΟΝΑΣ ΤΟ ΦΤΕΡΟ Στίχοι: Άλκης Αλκαίος Μουσική: Μικρούτσικος Θάνος Ερμηνεία: Μικρούτσικος ΘάνοςΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ
Στίχοι: Αλκαίος Άλκης Μουσική/ Ερμηνεία: Στόκας Μπάμπης ΦΛΕΒΑΡΗΣ 1848 Στίχοι: Αλκαίος Άλκης Μουσική:Μικρούτσικος Θάνος Ερμηνεία: Δημητριάδη Μαρία ΤΟ ΣΑΡΑΚΙ ΤΟΥ ΡΕΜΠΩ Στίχοι: Αλκαίος Άλκης Μουσική/ Ερμηνεία: Πασχαλίδης ΜιλτιάδηςBLUES ON THE ROAD
Στίχοι: Αλκαίος Άλκης Μουσική: Μικρούτσικος Θάνος Ερμηνεία: Θηβαίος Χρήστος ΓΙΑΤΙ ΜΕΤΡΑΣ ΤΑ ΤΡΟΛΕΪ Στίχοι: Αλκαίος Άλκης Μουσική: Μαχαιρίτσας Λαυρέντης Ερμηνεία: Δημητριάδη Μαρία ΔΡΟΜΟΙ ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΙ Στίχοι: Αλκαίος Άλκης Μουσική: Μικρούτσικος Θάνος Ερμηνεία: Θεοδόσης Διονύσης https://www.youtube.com/watch?v=u0TEsKj1UcA ΠΡΩΙΝΗ 'Η ΒΡΑΔΙΝΗ ΣΕΡΕΝΑΤΑ Στίχοι: Αλκαίος Άλκης Μουσική: Μικρούτσικος Θάνος Ερμηνεία: Καράλης Κώστας ΒΟΡΙΑΣ ΦΥΣΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΜΟΥ Στίχοι: Αλκαίος Άλκης Μουσική/ Ερμηνεία: Πασχαλίδης Μίλτος ΠΟΛΗ ΜΑΓΙΚΗ Στίχοι: Αλκαίος Άλκης Μουσική: Μικρούτσικος Θάνος Ερμηνεία: Θεοδόσης ΔιονύσηςΝΟΣΤΟΣ
Στίχοι: Αλκαίος Άλκης Μουσική/ Ερμηνεία: Μαχαιρίτσας Λαυρέντης
Αναρτήθηκε από Ελπίδαστις 5:36
μ.μ.
Πώς σας φάνηκε:1 σχόλιο:
Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείουBlogThis!
Μοιραστείτετο στο Twitter
Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίησηστο Pinterest
Ετικέτες Μουσική,
Ποίηση
ΤΕΤΆΡΤΗ, 5 ΔΕΚΕΜΒΡΊΟΥ 2012 ΠΑΜΕ ΟΜΟΡΦΗ ΜΟΥ Στίχοι: Γώγου Κατερίνα Μουσική: Κατσιμίχας Πάνος Ερμηνεία: Κατσιμίχας Πάνος Πάμε όμορφή μου εκεί που χαράζει στιςκορφές
Πάμε όμορφή μου εκεί που χαράζει στιςκορφές
αχνό γαλάζιο, ροζ αχνό γαλάζιο, ροζ Πάμε εκεί που κορίτσια γυμνά σ΄ άγρια άλογα καλπάζοντας τα μαλλιά τους ανεμίζουν τα μαλλιά τους ανεμίζουν κι απάνω τους σκαλώνουνε άνθια ροδακινιάς κι απάνω τους σκαλώνουνε άνθια ροδακινιάς και κόκκινα αστέρια και κόκκινα αστέρια και κόκκινα αστέρια Αχ Παναγία Μυρτώ μου Αχ Παναγία Μυρτώ μου κανείς δε σ’ έχει αγαπήσει πιο πολύ κανείς δε σ ‘ έχει αγαπήσει πιο πολύ όπως μια Κατερίνα το παιδί όπως μια Κατερίνα το παιδί ακούω μόνο τη βροχή ακούω μόνο τη σιωπή σε μια καμένη γη σε μια καμένη γη σε μια καμένη γη *Αναφερόμενη πιθανότατα στην κόρη της Μυρτώ Τάσσιου. Αναρτήθηκε από Ελπίδαστις 1:40
π.μ.
Πώς σας φάνηκε: Δεν υπάρχουν σχόλια: Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείουBlogThis!
Μοιραστείτετο στο Twitter
Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίησηστο Pinterest
Ετικέτες Μουσική,
Ποίηση
ΣΆΒΒΑΤΟ, 1 ΔΕΚΕΜΒΡΊΟΥ 2012 ΣΑ ΔΕΣΜΗ ΑΠΟ ΤΡΑΝΤΑΦΥΛΛΑ Στιχοι: Καρυωτάκης Κώστας Μουσική: Μαραμής Δημήτρης Ερμηνεία: Λεγάκη Κορίνα Σα δέσμη από τριαντάφυλλα είδα το βράδυ αυτό. Κάποια χρυσή, λεπτότατη στους δρόμους ευωδιά και στην καρδιά αιφνίδια καλοσύνη, στα χέρια το παλτό, στ' ανεστραμμένο πρόσωπο η σελήνη. Ηλεκτρισμένη από φιλήματα θα 'λεγες την ατμόσφαιρα. Η σκέψις, τα ποιήματα, βάρος περιττό. Έχω κάτι σπασμένα φτερά. Δεν ξέρω καν γιατί μας ήρθε το καλοκαίρι αυτό, για ποιαν ανέλπιστη χαρά, για ποιες αγάπες, για ποιο ταξίδι ονειρευτό. Αναρτήθηκε από Ελπίδαστις 12:43
π.μ.
Πώς σας φάνηκε:2 σχόλια:
Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείουBlogThis!
Μοιραστείτετο στο Twitter
Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίησηστο Pinterest
Ετικέτες Μουσική,
Ποίηση
ΤΕΤΆΡΤΗ, 28 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 2012 Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ – ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣΤΑΚΗΣ (1964)
Το ποίημα ποτέ δεν είναι παρόν. Είναι μονάχα παρελθόν και μέλλον. Ανάμνηση και προσμονή. Απουσία από τα πράγματα και προβολή σε μια πραγματικότητα που υπήρξε ή θα υπάρξει κάποτε, μέσα σε μια άξαφνη στιγμή που θα ‘ναι τότε όλος ο χρόνος. Αν ζει, αν υπάρχει ακόμα η ποίηση, τούτο το χρωστάμε σε ‘κείνη τηνασήμαντη,
την ταπεινή ρωγμή που λησμόνησαν οιθεοί
στο σφαλισμένο παράθυρο της σιγουριάς και της άμυνας των ανθρώπων. Την ώρα που παλεύω μ’ ένα ποίημα κανείς καθρέφτης δεν υπάρχει για ναιδώ
τη μεταμόρφωσή μου. Η αναζήτηση τής αλήθειας ή τουθαύματος
πέρα από την τυπική χρήση των λέξεων, σε ωθεί σ’ αποκαλύψεις που ποτέ δεν υποπτεύθηκες, σχέσεις της μνήμης και του χρόνου με το σώμα σου, αναγκαιότητες των σπλάχνων σου, ξεριζώματα απ’ την ίδια σου την ύπαρξη τόσοοδυνηρά,
που τότε μόνο νιώθεις πως οι λέξεις και τα πράγματα ζούνε μιαν αυθύπαρκτηζωή
και σε πείσμα της νομιμότητας αναζητούν μια καθαρότερη έκφρασήτους.
Μιλώντας τόσο πολύ για την πείνα, ξεχάσαμε να προστατέψουμε το ψωμί. Τώρα στο ερμάρι τα ποντίκια χαίρονται τρομαχτικές ελευθερίες. Ελάτε να πετάμε πέτρες, να περάσουνε τα χρόνια. Όταν ενύχτωνε, τα ποιήματά του μουθυμίζανε
δωμάτια φωτισμένα με κεριά, όπου οι λέξεις κυκλοφορούσανε σαγέρικες
αφηρημένες υπηρέτριες. Καμιά φορά μέσα στ’ όνειρο, οι λέξεις φωτίζονται από ένα παράξενο φως, αλλάζουνε ρυθμό και σημασία, ανοίγουν σα λουλούδια σκοτεινά, γίνονταιπόρτες
για τον ουρανό και για τον κάτου κόσμο. Φίλε ποιητή, αν τα ποιήματά μου συναντηθούν με τα ποιήματά σου, χαιρετιούνται με συγκατάβαση, παράξενες μορφές που η καθεμιά τους νομίζει πως η άλλη φοράει ρούχα αταίριαστα με τη φύσητης.
Ωραίο βράδυ απόψε. Τα κλαδιά, το φεγγάρι. Μεγαλώνουν οι κάμποι. Θα μας φάνε οι κάμπιες. Πίσω απ’ το ποίημα υπάρχουνεδιάδρομοι,
υπάρχουν αξεδιάλυτοι χώροι σιωπής κι εκεί οι λέξεις είναι μαύρες,σαλεύουν
πέρα – δώθε, κρατώντας με τα χέρια τον κομμένο τους λαιμό. Διάφανο πρωί, γεννημένο από μια νύχτα – καταχνιά. Ατμόσφαιρα πάμφωτη, αλαφριά, ερεθιστική. Ένα δέντρο σφυρίζει, ένα φύλλο γαληνεύει την καρδιά τωνπουλιών,
ένας αόριστος άνεμος γεμίζει το δρόμο με γελαστά πρόσωπα που έρχονται καιφεύγουν.
Μέσα στο κορμί σου εξατμίζονται μια – μια οι επώδυνες αισθήσεις. Η μικρή τραγωδία της νύχτας κλείστηκε κιόλας σ’ ένα σιωπηλό σεντούκι με αναμνηστικά. Μόλις θυμάσαι κάτι απ’ τον ξερό ήχο του ρολογιού και τον πάταγο της πόρτας που έκλεισε. Όλα χάνονται μέσα στη ρυθμική γαλήνη του ήλιου. Χώρα φανταστική του πρωιού και τίποτα από τα φαντάσματα που χτες ονομάζοντανγεγονότα.
Πίσω από την καθημερινή κόλαση τωνλέξεων,
τα ποιήματα ανασαίνουν ζωντανά και το καθαρό τους νόημα καθρεφτίζει παντού μια φανταστική ευτυχία πουποτέ
δε θα πυρποληθεί. Ανάμεσα στην πραγματικότητα και σε‘μένα
υπάρχει ο μύθος της πραγματικότητας, όπου τα πράγματα χαίρονται τηνπαράλογη
πλευρά τής ύπαρξής τους. Του φώναξα πως ήτανε γυμνός και μου αποκρίθηκε πως φόραγε τη γύμνια απάνω από τα ρούχα του. Όταν θα βασιλέψω ανάμεσα τού δέντρου και τού ποταμιού, το ποίημα θα ‘ναιπράσινο.
Αυτός επάλευε με τα βουνά. Λοιπόν, τον καταβρόχθισαν οι λάκκοι απ’ έξω απότο
σπίτι του.
Για κάθε ποίημα ισχύει ένας κανόνας. Ό,τι κυκλοφορεί σε πρώτη αίσθηση,σαρώνεται
από μιαν άλλη αίσθηση που φέρνει στην επιφάνεια εκθαμβωτικές αποκαλύψεις. Κι όλα του τα ποιήματα ήτανε αυτή η αυξανόμενη πραγματικότητα τουθανάτου
τού σώματος μέσα σε μια φοβερή εμπλοκή σχέσεων με το χρόνο, πτώσεων, συμβιβασμών και θριάμβων. Φίλε ποιητή, μιλάς μια γλώσσα πουγιομίζει
την κάμαρα με χώματα. Λοιπόν, θ’ ανοίξω το παράθυρο για να μπουν τανερά
και τα ψάρια. Άσπρη πέτρα κάτασπρη, την πετάς στον ουρανό, έτσι έρχεται το βράδυ. Εκείνη η μέρα ήτανε ένα αθόρυβοκύλισμα
τής αιωνιότητας μέσα στ’ αυλάκια του χρόνου. Τα δέντρα γεννούσαν εκατομμύρια πουλιά. Κανένα σύννεφο, κανέναςθάνατος.
Όλοι ανέβαιναν να γιορτάσουν στα βουνά κι οι κλέφτες τού έρωτα λιποθυμούσαν μες στην έκσταση. Κάθε φορά που σκέφτομαι, μεταμορφώνομαι σ’ ένα πουλί που ξέρει μόνο από κελαηδισμούς. Μονάχος με τη μοναξιά μου και τις λέξεις μου, αγωνίζομαι να συναρμολογηθώ, να ‘βρω ένα πρόσωπο που να ταιριάζει με το πρόσωπό μου. Δεν ονειρεύομαιόταν λέω
πως μ’ έκοψαν στα δυο τα σύννεφα και τα φαντάσματα. Ένα χωράφι κάτασπρο στον ήλιο, ένα πουλί σκοτεινό σαν την καρδιά τήςμέρας,
το σπίτι δροσερό, μέσα στην κάμαρηανασαίνει
ένα καινούργιο δέντρο. Και πόσοςίσκιος,
πόση ποίηση, όταν κοιμάμαι. Δοκιμάζοντας ένα ρυθμό καινούργιο σε τούτο το ποίημα, αναπήδησα ξάφνου αλαφιασμένος, σα να μου χτύπησε την πόρτα ο αναμενόμενος. Οι λέξεις ματωμένες γεννηθήκανε,ταίριαξαν
τρέμοντας, κοιτάζοντας η μια την άλλη. Τότε τα σύννεφα έφυγαν με μιας απ’ τομυαλό.
Κανείς δεν ξέρει ποια τρομαχτικήνανάσταση
σχεδιάζουν αυτά τα νέα ποιήματα. Το αίμα τους καίει τα δάχτυλα καιστάζει
τώρα στα χώματα. Από τις πέτρες βγάζουν το κεφάλι τους ανεξήγητες, εκκωφαντικές κραυγές. Με το ‘να φως με τ’ άλλο φως γινόταν πολύ φως, γινότανε σκοτάδι. Ήθελε να προσθέσει τούτη την εικόνα και την άλλη εικόνα. Ν’ ανακατέψεικάτι
από τη σκοτεινιά της γης και τηναρμύρα
τού έρωτα. Έπειτα συλλογίστηκε πως ένα ποίημα ακούγεται καμιά φοράκαλύτερα
μες απ’ τα χάσματά του και τις αποσβέσεις του. Παλιό μου ποίημα, σκοτεινό κι ασάλευτοπιθάρι,
θησαυρίζοντας σημασίες από το χρόνο, περιέχοντας τώρα ένα ήσυχο φως, με τη γαλήνη του προστατεύοντας τ’ όνομά μου απ’ το θάνατο. Τη νύχτα τούτη μεταμορφώθηκες άξαφνα σε δέντρο. Ο έρωτας περνούσε σφυρίζοντας αλαφρά μέσα από τα φυλλώματά του. Κοιμήθηκες μονάχα την αυγή. Και ‘μένα το μυαλό μου σπάραζε σε μια τρομαχτικήωριμότητα.
Χαμηλώνεις το σκούρο κεφάλι σου, πλημμυρίζοντας τις παλάμες μου μεδάκρυα.
Φτωχές παλάμες, ασυνήθιστες σε τόσο καυτερά δώρα. Ο αέρας κρέμεται στοδέντρο
ασάλευτος κι η νύχτα τού καλοκαιριού είναι μια χώρα που δεν κατακτήθηκεποτέ.
Το μόνο κατοικίδιο ζώο που έχω τώρα, είναι ο θάνατος μου. Κι εσύ τον τρέφεις από ‘μένα όταν πεινάει. Κάθε καινούργιος έρωτας σού δίνει ένα άλλο πρόσωπο, σε φέρνει ν’ αντιμετωπίσεις ακόμη μια φορά τη μοναξιά σου. Όταν ο έρωτας φύγει, το κενό θυμίζει χώρο εγκλήματος. Μια μέρα ολάκερη δίχως κανένα ποίημα, δίχως σταλαματιά μελάνι. Πίσω από τα φτερά του ο ήλιος πεθαίνει και τοαγαθό
βράδυ ήταν ως αργά γεμάτο δέντρα καινερά.
Ήσυχη συμφιλίωση με τον αέρα και το φως, με τα πουλιά και με τα θαύματα. Ύστερα ο ποιητής, χωνεύοντας τη σκοτεινιά του, δίνοντας μια πνοή στα ταπεινά, στα εξέχοντα τού βίου._Γ.
Σ._
Πάντα τον φανταζόμουν να γράφει τα ποιήματα ισοζυγιάζοντας τη γλώσσα τής συνείδησης με τη συνείδηση τής γλώσσας του. Το ποίημα σε λίγο τελειώνει. Όλα ήτανε καθαρά, με το ρυθμό που ταίριαζε και με την τάξη τους. Μονάχα εκεί, σε μιαστροφή,
σαν κάτι ανέκφραστο σκοτείνιαζε κι αντιστεκότανε περήφανο στο κατώφλι των λέξεων. Τότε κατάλαβα πως μονάχαμε
τέτοιες ανταρσίες ένα ποίημα υπάρχει, στέκεται στα πόδια του. Ήτανε ένα ποίημα. Κι ήτανε γιομάτο τρύπες. Έτσι, έβλεπες τον ποιητή νατρώει
και να ερωτεύεται, να βγάζει τα παπούτσια του και να κοιμάται. Έγραφε όλη τη νύχτα. Οι στίχοιπηδούσαν
από τα χειρόγραφά του σαν πουλιά κι οι δολοφονημένοι ποιητές ούρλιαζαν μέσα του πεινώντας και γυρεύονταςμερίδιο
από τα θαύματα. Τώρα κοιμόταν. Μα πίσω από τον ύπνο του έμενε ακόμα ξάγρυπνος, συνέχιζε τοποίημα.
Κι οι λέξεις του, απειθάρχητες, κατέγραφαν τα πράγματα μ’ έναν καινούργιο τρόπο που τον γεμίζειαγαλλίαση,
σα να εκδικιόταν έτσι έναν αόρατο, τρομαχτικό δυνάστη. ΈΝΑΣ ΕΠΑΝΑΣΤΆΤΗΣ ΠΟΙΗΤΉΣ, ΧΩΜΈΝΟΣ ΜΈΣΑ ΣΤΗΝ ΑΣΦΆΛΕΙΑ ΤΉΣ ΓΛΏΣΣΑΣ, ΜΈΣΑ ΣΤΗ ΣΙΓΟΥΡΙΆ ΤΉΣ ΛΕΚΤΙΚΉΣ ΚΟΙΝΟΚΤΗΜΟΣΎΝΗΣ, ΜΕ ΚΆΠΟΙΑ ΕΠΟΠΤΙΚΉ ΣΤΆΣΗ ΤΟΎΠΝΕΎΜΑΤΟΣ,
ΜΕ ΚΆΠΟΙΑ ΥΠΕΡΟΨΊΑ, ΩΣΤΌΣΟ ΧΩΜΈΝΟΣ ΑΝΑΠΑΥΤΙΚΆ ΣΕ ΤΟΎΤΗ ΤΗ ΖΕΣΤΉ ΦΩΛΙΆ, ΔΊΧΩΣ ΚΑΝΈΝΑ ΠΕΙΡΑΣΜΌ, ΔΊΧΩΣΚΑΝΈΝΑ
ΚΊΝΔΥΝΟ, ΚΑΜΙΆ ΕΠΑΝΆΣΤΑΣΗ, ΚΑΜΙΆ ΘΥΣΊΑ. Είπε, θα σας διαβάσω αυτό το ποίημα. Και βάζοντας το χέρι για να πάρει το χειρόγραφο, τράβηξε απ’ το συρτάριτου
με κόπο το ήσυχο κεφάλι ενός νεκρού. Και μέσα σε ‘κείνες τις τρομαχτικέςεικόνες
που διαδέχονταν η μια την άλλη σκοτεινιάζοντας το χώρο τούποιήματος,
φέρνοντας απειλητικά μηνύματα, ξάφνου αυτές οι λίγες λέξεις, το σύντομο αντιφέγγισμα τής θάλασσας, ο βράχος στο νερό, η νοστιμιά, η αρμύρα. Άρπαξα το ποτάμι απ’ το λαιμό, σφυρίζοντας έναν παλιό σκοπό για ‘κείνους που χάθηκαν στο ποτάμι. Οι λέξεις που έμειναν έξω από τοποίημα,
συνεπαρμένες από μιαν ατελείωτηπαραφορά,
σωστές μαινάδες, παίρνανε πέτρες και λιθοβολούσανε, βρίζοντας ακατάπαυστα, και τον ποιητή και τους διαβάτες. ΑΣ ΑΦΉΣΟΥΜΕ ΤΑ ΛΌΓΙΑ. ΓΝΏΣΗ ΤΟΎΠΟΤΑΜΙΟΎ
ΣΗΜΑΊΝΕΙ ΝΑ ‘ΣΑΙ ΜΈΣΑ ΣΤΟ ΠΟΤΆΜΙ. Οι πρώτες λέξεις μέσα στο ποίημα κραυγάζανε απειθάρχητες, λες και βρισκόντανε σε διαδήλωση. Οι τελευταίες γονάτιζαν χαμένες στη σιωπή και την έκσταση. Το αίνιγμα κι η σαγήνη εκείνου τουποιήματος
ήταν πως κάθε στίχος του έδινε και μιαν υπόσχεση που ποτέ δεν εκπληρωνόταν. Να βάλω εδώ το δέντρο και τη θέα τ’ουρανού.
Πιο κάτω τον αέρα, το πουλί, τα χαμηλά σπίτια τής πολιτείας. Στο μεταξύ, να μην παραμελήσω κάτι από τη μνήμη, τη φωτιά, τον κίνδυνο. Τέλος, να βάλω μια κραυγή, σα να γκρεμίζουν κάποιον απ’ το πέμπτο πάτωμα. Για να σταθεί το ποίημα ανάμεσα σε τόσα θεάματα, τόσες εικόνες. Τελείωσε κουρασμένος, μα το ποίημα τού φαινότανε βαρύ, γεμάτο πέτρες. Βεβαίως υπήρχε λίγο φως, λίγο απ’ τη ρέμβη τ’ουρανού,
φωνές τής θάλασσας, ένα παράξενοάνθος.
Όμως οι πέτρες τον δυσκόλευαν. Περσότερο από τις παγίδες, τις καταπαχτές που είχε σκορπίσει εδώκι εκεί
για τους υποκριτές και τους ανύποπτους. Μέσα στη μεσημεριάτικη γαλήνη, μόλις ακούγεται η ψιλή βροχή. Ανοίγω τοπαράθυρο
και χαίρομαι. Ονειρεύομαι πως θα‘ρθει
κάποτε ο καιρός που ο λύκος και τ’ αρνί θα ξεδιψάνε από το ίδιοποτάμι.
Τότε θα λάμπει του θεού το πρόσωπο. Τότε των ποιητών τα ποιήματα θα ‘ναι όπως οι λόφοι πάνω στα ορυχεία, όταν περνάει ο αέρας και σαλεύουν τα πουλιάτους
και τα σπλάχνα τους. Αναρτήθηκε από Ελπίδαστις 10:24
μ.μ.
Πώς σας φάνηκε: Δεν υπάρχουν σχόλια: Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείουBlogThis!
Μοιραστείτετο στο Twitter
Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίησηστο Pinterest
Ετικέτες Ποίηση ΤΡΊΤΗ, 27 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 2012ΤΟ ΝΗΣΙ
Στίχοι: Κανιούρας Σπύρος Μουσική: Γιουνανλής Μιχάλης Ερμηνεία: Λάσκαρις Γιώργος
Τι κι αν θυμάμαι πια εκείνο το νησί που 'χε κρυφή μαγεία να μένει γι' άλλους άδικο για 'μας γλυκό κρασί μοίρα που αντί να δίνει παίρνει Μα πώς τα έφερε η τύχη κι η ζωή εσύ καράβι αλαργινό μου που πάντα φεύγει γεμάτο απ' το νησί και 'γω στα βράχια του να μένω εδώ Πώς να ξεχάσω την ανάσα τη ζεστή πώς να ρίξω βότσαλο στη θάλασσα ν' αλλάξει πάλι η δική μου η ζωή που για σένα μάτια μου χαράμισα Η ψυχή σου άμμος που δεν άγγιξα κι η ζωή μου πέτρα που τη ράγισα Αναρτήθηκε από Ελπίδαστις 9:55
μ.μ.
Πώς σας φάνηκε: Δεν υπάρχουν σχόλια: Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείουBlogThis!
Μοιραστείτετο στο Twitter
Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίησηστο Pinterest
Ετικέτες Μουσική,
Ποίηση
ΠΈΜΠΤΗ, 22 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 2012ΚΑΤΑ ΒΑΘΟΣ
Στίχοι: Κανιούρας Σπύρος Μουσική: Γιουνανλής Μιχάλης Ερμηνεία: Λάσκαρις Γιώργος Πως θα φύγεις το 'ξερα μέσα μου καλά Πως δε μένεις το 'ξερα απ' την πρώτηστιγμή
Όλα αυτά που ζήταγα λάθη ήταν εφήμερα που όσο κι αν τα λάτρεψα καίνε σα μιαφωτιά
Κατά βάθος το 'νιωθα, απ' την πρώτηστιγμή
Κατά βάθος ήμουνα σώμα στο κενό Κατά βάθος ήσουνα πάθος μου μυστικό Όλα αυτά που σου 'δινα της ψυχής μουπολύτιμα
Χάδια, λόγια και φιλιά πόνο φέρνουνξανά
Κατά βάθος το 'ξερα απ' την πρώτηστιγμή
Όλα αυτά που ζήταγα λάθη ήταν εφήμερα που όσο κι αν τα λάτρεψα καίνε σα μιαφωτιά
Κατά βάθος το 'νιωθα, απ' την πρώτηστιγμή
Αναρτήθηκε από Ελπίδαστις 7:15
μ.μ.
Πώς σας φάνηκε: Δεν υπάρχουν σχόλια: Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείουBlogThis!
Μοιραστείτετο στο Twitter
Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίησηστο Pinterest
Ετικέτες Μουσική,
Ποίηση
ΤΡΊΤΗ, 20 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 2012 ΑΔΕΙΑ ΜΟΥ ΑΓΚΑΛΙΑ (INTO MY ARMS) Απόδοση Στίχων: Σαββάπουλος Διονύσης Μουσική: Cave Nick Παρούσα ερμηνεία: Ιωαννίδης Αλκίνοος Δε θα 'θελα εδώ Θεός να επέμβει και ας ξέρω, φως μου, πως τυφλά τονυπακούς
Σκυφτός εγώ, γονατιστός, θα τουζητούσα
να μην επέμβει στους θολούς σου δισταγμούς Μη σε φέρει, μη σε στείλει μη σ΄ αγγίξει τόσο δα και επιτέλους αν σε στείλει να σε στείλει εδώ ξανά Χέρια μου αδειανά, Χριστέ άδεια μου αγκαλιά, Χριστέ μου Χέρια μου αδειανά, Χριστέ άδεια μου αγκαλιά Αν και για μένα αγγελούδια δενυπάρχουν
μόλις σε δω κοντεύουν να επαληθευτούν Αχ θα τα εσύναζα και θα τα εκλιπαρούσα με τις φλογίτσες τους στο πλάι σου νασταθούν
Να σου φέγγουν να βαδίζεις εν χάριτι ομορφιάς σα Χριστός πάνω απ΄ τη λίμνη και σε μένα να γυρνάς Βαμμένος είμαι στην αγάπη έτσι ήσουν πάντοτε κι εσύ Πιστεύω σ΄ ένα μονοπάτι που θα 'μαστε μαζί Κι έτσι ας καίνε οι λαμπάδες στα μονοπάτια στα βουνά κι εκείνη πάντα θα επιστρέφει κάθε στιγμή παντοτινά Αναρτήθηκε από Ελπίδαστις 4:20
μ.μ.
Πώς σας φάνηκε:2 σχόλια:
Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείουBlogThis!
Μοιραστείτετο στο Twitter
Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίησηστο Pinterest
Ετικέτες Μουσική ΣΆΒΒΑΤΟ, 3 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 2012 CHARLIE CHAPLIN'S LIMELIGHT (1952) Ώρες ασταμάτητες θέλω να ακούω αυτό το κομμάτι... ασταμάτητες ώρες... Αναρτήθηκε από Ελπίδαστις 11:18
μ.μ.
Πώς σας φάνηκε: Δεν υπάρχουν σχόλια: Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείουBlogThis!
Μοιραστείτετο στο Twitter
Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίησηστο Pinterest
Ετικέτες Μουσική ΤΕΤΆΡΤΗ, 31 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2012ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ
Στίχοι: Βεκρή Μάρθα Μουσική: Μαυρουδής Νότης Ερμηνεία: Μαργιόλα Σαββέρια Φτερουγίζεις τις νύχτες με φτερά κουρασμένα που θαμπώνουν στον ήλιο την αλήθεια, το ψέμα Ματωμένες οι ράγες που η ψυχή σου γλιστράει και τρομάζει και κλαίει τ' όνειρό της ζητάει Ένα όνειρο που σώζει σαν παιδί δροσιά γεμάτο μια ελπίδα στολισμένη με γιρλάντες του Σαββάτου Ένα όνειρο ασπίδα να σε θρέψει με το γάλα σ' ένα κόσμο που χωλαίνει στα μικρά και στα μεγάλα Τριγυρίζεις χαμένος κι όλο λες: θα σκορπίσουν σύννεφα ματωμένα απ' του κόσμου το αίμα Και μετράς τις πληγές σου που ανοίγουν τα βράδια τις φιλάς, τις γιατρεύεις με τ' ονείρου τα χάδια Αναρτήθηκε από Ελπίδαστις 4:04
μ.μ.
Πώς σας φάνηκε:2 σχόλια:
Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείουBlogThis!
Μοιραστείτετο στο Twitter
Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίησηστο Pinterest
Ετικέτες Μουσική ΤΕΤΆΡΤΗ, 24 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2012 ΟΙ ΠΟΝΟΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ Στίχοι: Βάρναλης Κώστας Μουσική: Θάνου Λουκάς Πρώτη ερμηνεία: Ξυλούρης Νίκος Παρούσα ερμηνεία: Χαρούλης Γιάννης Πού να σε κρύψω γιόκα μου να μη σε φτάνουν οι κακοί σε ποιο νησί του ωκεανού σε ποια κορφή ερημική; Δε θα σε μάθω να μιλάς και τ' άδικο φωνάξεις ξέρω πως θα χεις την καρδιά τόσο καλή τόσο γλυκή που μες στα βρόχια της οργής ταχειά, ταχειά θε να σπαράξεις Συ θα'χεις μάτια γαλανά θα 'χεις κορμάκι τρυφερό θα σε φυλάω από ματιά κακή και από κακό καιρό Από το πρώτο ξάφνιασμα της ξυπνημένης νιότης δεν είσαι 'συ για μάχητες δεν είσαι 'συ για το σταυρό εσύ νοικοκερόπουλο όχι σκλάβος, όχι σκλάβος ή προδότης Κι αν κάποτε τα φρένα σου το δίκιο φως της αστραπής κι αν την αλήθεια σου ζητήσουνε παιδάκι μου να μην τα πεις Θεριά οι ανθρώποι δεν μπορούν το φως να το σηκώσουν δεν είναι η αλήθεια πιο χρυσή απ' την αλήθεια της σιωπής χίλιες φορές να γεννηθείς τόσες, τόσες θα σε σταυρώσουν
Αναρτήθηκε από Ελπίδαστις 11:10
μ.μ.
Πώς σας φάνηκε:2 σχόλια:
Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείουBlogThis!
Μοιραστείτετο στο Twitter
Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίησηστο Pinterest
Ετικέτες Μουσική,
Ποίηση
ΤΡΊΤΗ, 23 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2012 ΚΙ ΑΝ ΜΕ ΒΓΑΛΑΝΕ ΕΛΕΝΗ Στίχοι: Σούσης Ισαάκ Μουσική: Πασχαλίδης Μιλτιάδης Ερμηνεία: Τσαλιγοπούλου Ελένη Λόγια μην ακούς του κόσμου και κουβέντες μασημένες, ήμουν πάντα ο εαυτός μου που δεν τον μοιράστηκα. Λάμπουν κάποτε οι αλήθειες, πάντα αργοπορημένες, μα να εξηγώ στον κόσμο μάτια μου κουράστηκα. Κι αν με βγάλανε Ελένη ούτε με ρωτήσανε. Ερωτεύτηκαν μια ξένη που δε συναντήσανε. Κι εγώ έπαιρνα τα πλοία μοναχή και γέλαγα και γινόμουν τρικυμία στα νεκρά τα πέλαγα, στα πέλαγα. Σα γεφύρι το φιλί μου σε ποτάμια στερεμένα και τ' ανέγγιχτο κορμί μου λίμνη σ' οροπέδιο. Μια ομίχλη η ζωή μου σε στρατόπεδα χαμένα και καταυλισμός ονείρων έξω από το σχέδιο, το σχέδιο. Κι αν με βγάλανε Ελένη ούτε με ρωτήσανε. Ερωτεύτηκαν μια ξένη που δε συναντήσανε. Κι εγώ έπαιρνα τα πλοία μοναχή και γέλαγα και γινόμουν τρικυμία στα νεκρά τα πέλαγα, στα πέλαγα. Λόγια μην ακούς του κόσμου.
Αναρτήθηκε από Ελπίδαστις 9:18
μ.μ.
Πώς σας φάνηκε: Δεν υπάρχουν σχόλια: Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείουBlogThis!
Μοιραστείτετο στο Twitter
Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίησηστο Pinterest
Ετικέτες Μουσική ΦΕΓΓΆΡΙ - ΑΡΤΙΝΌΣ ΣΤΆΘΗΣ Στίχοι/ Μουσική/ Ερμηνεία: Αρτινός Στάθης Άραγε να βλέπουμε το ίδιο το φεγγάρι κάθε που βραδιάζει στην άδεια μου καρδιά; Κάθε που τα μάτια σου κοιτάζουν στην ψυχή μου κομμάτια ο πόνος γίνεται κι ανθίζει η χαρά Τι να σου μοιάζει αστέρι μου, σκοτάδι κι ουρανέ μου Κάθε τη δύση που κοιτώ σε βλέπω να γελάς Γίναν όλες οι μουσικές τραγούδια θησαυρέ μου για να στα τραγουδάω κάθε που με κοιτάς Κι όταν περάσει ο καιρός και η φωνή μου σβήσει λέξεις θα γράφω για καημούς, για λύπες και χαρές Για σένα και για μένανε ως της ζωής τη δύση θα μοιάζει το φεγγάρι μας με άγιες προσευχές Γίναν όλες οι μουσικές τραγούδια θησαυρέ μου για να στα τραγουδάω κάθε που με κοιτάς Άραγε να βλέπουμε το ίδιο το φεγγάρι;
Αναρτήθηκε από Ελπίδαστις 3:16
π.μ.
Πώς σας φάνηκε:2 σχόλια:
Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείουBlogThis!
Μοιραστείτετο στο Twitter
Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίησηστο Pinterest
Ετικέτες Μουσική ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ, 12 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2012 ΤΩΝ ΑΘΑΝΑΤΩΝ Ποίηση: Παλληκαρίδης Ευαγόρας Μουσική: Λάγιος Δημήτρης Των αθανάτων το κρασί το 'βρετε σεις και πίνετε ζωή για σας ο θάνατος κι αθάνατοι θα μείνετε http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CF%85%CE%B1%CE%B3%CF%8C%CF%81%CE%B1%CF%82_%CE%A0%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82 Αναρτήθηκε από Ελπίδαστις 12:16
π.μ.
Πώς σας φάνηκε: Δεν υπάρχουν σχόλια: Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείουBlogThis!
Μοιραστείτετο στο Twitter
Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίησηστο Pinterest
Ετικέτες Μουσική,
Ποίηση
ΔΕΥΤΈΡΑ, 8 ΟΚΤΩΒΡΊΟΥ 2012 ΣΧΗΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ, ΡΙΤΣΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ _Η σύνθεση ανήκει στην Υδρία, συλλογή πολύστιχων ποιημάτων, αφιερωμένη στη Φωτεινούλα Φιλιακού, αγαπημένη βαφτιστικιά του ποιητή, που χάθηκε στα δυο της χρόνια._ (Αποσπάσματα)- I -
Ό,τι έφυγε, ριζώνει εδώ, στην ίδια θέση, λυπημένο, αμίλητο όπως ένα μεγάλο βάζο του σπιτιού, που πουλήθηκε κάποτε σε δύσκολες ώρες, και στη γωνία της κάμαρας, εκεί που στέκονταν το βάζο, απομένει το κενό πυκνωμένο στο ίδιο σχήμα του βάζου, αμετάθετο, ν' αστράφτει διάφανο στην αντηλιά, όταν ανοίγουν πότε πότε τα παράθυρα, και μέσα στο ίδιο βάζο, που 'χει αλλάξει την ουσία του με ίδια κι ισόποσην ουσία απ' το κρύσταλλο τού άδειου, μένει και πάλι το ίδιο εκείνο κούφωμα, λίγο πιο οδυνηρά ηχητικό μονάχα. Πίσω απ' το βάζο διακρίνεται το χρώματου τοίχου
πιο σκοτεινό, πιο βαθύ, πιο ονειροπόλο, σα να 'μεινε η σκιά του βάζου σχεδιασμένη σε μια σαρκοφάγο - Και, κάποτε, τη νύχτα, σε μιαν ώρασιωπηλή,
ή και τη μέρα, ανάμεσα στις ομιλίες, ακούς βαθιά σου κάποιον ήχο οξύ, πικρό και πολυκύμαντο σάμπως ένα αόρατο δάχτυλο να έκρουσε κείνο το απόν, ευαίσθητο, κρυστάλλινοδοχείο.
- II -
Ποτέ δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά απ' τα σπίτια τους, τριγυρίζουν εκεί, μπλέκονται στα φουστάνια τής μητέρας τους την ώρα που εκείνη ετοιμάζει το φαΐ κι ακούει το νερό να κοχλάζει σα να σπουδάζει τον ατμό και το χρόνο. Πάντα εκεί - Και το σπίτι παίρνει ένα άλλο στένεμα και πλάτεμα
σάμπως να πιάνει σιγαλή βροχή καταμεσής καλοκαιριού, στα ερημικάχωράφια.
Δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά. Μένουν στοσπίτι
κι έχουν μια ξέχωρη προτίμηση να παίζουν στον κλεισμένο διάδρομο και κάθε μέρα μεγαλώνουν μέσα στην καρδιά μας, τόσο που ο πόνος κάτω απ' τα πλευρά μας, δεν είναι πια απ΄τη στέρηση μα απ' την αύξηση. Κι αν κάποτε οι γυναίκιες βγάζουν μια κραυγή στονύπνο τους,
είναι που τα κοιλοπονάνε πάλι.- III -
Κάποτε, μες στο βράδυ της άνοιξης, ένα παιδί σηκώνεται και φεύγει ανεξήγητα χωρίς κανείς να το μαλώσει' σηκώνεται αργά, απροειδοποίητα, εκεί που καθόταν ήσυχα στο χώμα κι η θέση του στο χώμα μένει ζεστή και το σχήμα της στάσης του αχνίζει ακόμη στο δροσερόν αέρα σχηματίζοντας ένα άλλο παιδί από υπόλευκη ζέστα. Τότε ολόγυρα μαζεύονται, σα γύρω από μιαν άσπρη φωτιά, τα μικρά πρόβατα να ζεσταθούνε' και λίγο πιο πέρα ένα ψηλό, ολομόναχο, άσπρο άλογο φέγγοντας όλο κάτω απ΄ την αστροφεγγιά κλαίει με μεγάλα, κατάφωτα δάκρυα, κρατώντας ολόρθο το κεφάλι του.- V -
Τα βράδια του καλοκαιριού, την ώρα που κλείνουν τα δημόσια πάρκα και τα μικρά κορίτσια με τις παραμάνες τους γυρίζουν στα σπίτια τους κι άλλα μικρότερα μες στα καρότσια τους, κοιμισμένα κιόλας, πίσω τους έρχονται σε μια βουβή, αόρατη ακολουθία, τα πεθαμένακορίτσια,
ωχρά, με μαραμένα μαλλιά, κρατώντας στα δεμένα χέρια τους τις ξερές ανθοδέσμες τους, σα μικράποιήματα
που δεν πρόφτασαν να τα μάθουν απ' έξω. Στέκουν από μακριά και κοιτάζουν τις κορδέλες και τα παιχνίδια κρεμασμένα στα περίπτερα, τη φωτισμένη, ταπεινή βιτρίνα του γειτονικού ψιλικατζίδικου αφήνοντας σε κάθε βήμα τους ένα χώρο εσωτερικό που τον γεμίζει αμέσως μια σκιά μενεξεδένια και ρόδινη. Φτάνουν ως έξω απ' το σπίτι τους, κοιτούν το κλεισμένο παιδικό τουςπαράθυρο,
υψώνουν μια στιγμή το χέρι, μα δε χτυπούν τη γρίλια. Από μέσα ακούνε οι γονείς το χτύπημα' αφήνουν την πετσέτα να πέσει στο τραπέζι σα να πέφτει ένα μεγάλο ξερό φύλλο πάνω στο χρόνο. Ανοίγουν την πόρτα. Δεν είναι τίποτα. Βλέπουν μονάχα τα μαραμένα αστέρια, τον άδειο ουρανό, τον άδειο κόσμο και ξανακλείνουν την πόρτα σα να μπαίνουν μέσα τα παιδιά τους.- IX -
Ζει η απουσία λοιπόν, μαζί μας ή και μόνη της, τη ζωή της, χειρονομεί αδιόρατα, σωπαίνει, φθείρεται, γερνάει σαν ύπαρξη σωστή, με το βουβό χαμόγελο που ρυτιδώνει λίγο λίγο το στόμα και τα μάτια, με το χρόνο το δικό μας μετρημένη, χάνοντας χρώματα, πληθαίνοντας τησκιά της -
ζει και γερνάει μαζί μας και χάνεται μαζί μας, κι απομένει σε ό,τι αφήνουμε. Και πρέπει να προσέχουμε την κάθε κίνηση και σκέψη μας και λέξη γιατί, για ό,τι γίνεται 'κείνο πουλείπει,
φέρουμε τώρα, εμείς μονάχα, ακέρια τηνευθύνη.
- XI -
Ένα μικρό κορίτσι, ανύποπτα, νυχτώθηκε άξαφνα μέσα στη λύπη. Τι 'ταν λοιπόν η ζωή; Κι αυτός ο πόνος; Κι η κραυγή τούτη; Ήταν δικά του αυτά; Και περίμεναν πίσω απ΄ το γέλιο του πανέτοιμα κι επίβουλα; Κι αυτά τ' αγαπημένα πρόσωπα που έσκυβαν πάνω του, μακρινά κιόλας; Άνοιξε ήσυχα, λοιπόν, την πόρτα ενός άστρου, μπήκε μέσα προφυλακτικά να μην ακούσουμε, μα όλες τις νύχτες 'κείνη η πόρταανοιχτή
χτυπάει απ' τον αγέρα του μικρού λυγμού του. Κι ούτε μπόρεσε να σηκωθεί πια να την κλείσει. Ούτε μπορούμε (είναι μακριά) να την κλείσουμε.- XXXII -
Δε μας γνωρίζει τίποτα. Μα εσύ επιμένεις αόρατη να μας γνωρίσεις πάλι με τη ζωή - να συμμαχήσουμε. Αν είναι το βλέμμα σου μέσα στο βλέμμα μας, δε θ' αρνηθούμε να δούμε, να μιλήσουμε, να κινηθούμε. Αυτός ο νέος ίσως μια μέρα και να σ' αγαπούσε. Ετούτα τα κορίτσια ίσως και θα ΄ταν φιλενάδες σου. Σε τούτο το σχολείο θα πήγαινες μεθαύριο. Κι έτσι μέσα στηνύχτα
που φεύγουμε ξένοι, μπρος σε δυο σειρές ακατοίκητα σπίτια, κάτω από γλόμπους χωρίς αχτίνες σαν κλεισμένα χέρια, μια γλάστρα ποτισμένη που στάζει απ' το παλιό μπαλκόνι εμπιστεύεται πάλι τον ήχο της σ' εμάς'μια πόρτα
μισανοιγμένη, ξαγρυπνάει για ΄μας κι αυτός ο ξύλινος πάγκος παρατημένος καταμεσής στην ερημιά, εμάς περίμενε να καθίσουμε, ξέροντας πως κάπου εκεί, σ' ένα μοναχικό παράθυρο, κρεμασμένο ψηλά στη νύχτα, εσύ, πίσω απ' το δαντελένιο κουρτινάκι, περιμένεις να σου χαμογελάσουμε.Αθήνα,
Φεβρουάριος - Μάρτης 1958
Αναρτήθηκε από Ελπίδαστις 3:58
μ.μ.
Πώς σας φάνηκε: Δεν υπάρχουν σχόλια: Σύνδεσμοι σε αυτήν την ανάρτηση Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείουBlogThis!
Μοιραστείτετο στο Twitter
Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίησηστο Pinterest
Ετικέτες Ποίηση Παλαιότερες αναρτήσεις Αρχική σελίδα Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom) ΑΝΑΓΝΏΣΤΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΊΕΣ* Ελπίδα
Αναρωτιέμαι κάποιες στιγμές αν ζω για να ονειρεύομαι ή ονειρεύομαι για ναζω...
Προβολή πλήρους προφίλΕΤΙΚΈΤΕΣ
* Βίντεο
(2)
* Μουσική
(55)
* Ποίηση
(34)
ΑΡΧΕΙΟΘΉΚΗ ΙΣΤΟΛΟΓΊΟΥ* ▼ 2012 (75)
* ▼ Δεκεμβρίου(3)
* ΑΛΚΗΣ ΑΛΚΑΙΟΣ - ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΛΙΑΡΟΣ * ΠΑΜΕ ΟΜΟΡΦΗ ΜΟΥ * ΣΑ ΔΕΣΜΗ ΑΠΟ ΤΡΑΝΤΑΦΥΛΛΑ * ► Νοεμβρίου(5)
* ► Οκτωβρίου(6)
* ► Σεπτεμβρίου(6)
* ► Αυγούστου(5)
* ► Ιουλίου(10)
* ► Ιουνίου(5)
* ► Μαΐου (5) * ► Απριλίου(10)
* ► Μαρτίου(13)
* ► Φεβρουαρίου(7)
ΕΤΙΚΈΤΕΣ
Μουσική
(55) Ποίηση
(34) Βίντεο
(2)
Θέμα Φανταστικό Α.Ε.. Από το Blogger.
Details
Copyright © 2024 ArchiveBay.com. All rights reserved. Terms of Use | Privacy Policy | DMCA | 2021 | Feedback | Advertising | RSS 2.0